Ik was vergeten wie ik ben en dus wilde ik me dat herinneren. Ik was mezelf kwijt en dus wilde ik mezelf vinden. Ik zag wie ik was geworden en dat was niet wie ik ben. Ik wilde zijn wie ik werkelijk ben.. Ik ging op zoek naar wie ik ben en kwam zo bij wie ik was. Zo kon ik wie ik was zien en zien dat dat niet is wie ik ben. Ik wist dat ik wie ik was niet kon ontdekken in wie ik was. Zo kwam ik bij wie ik ben. En telkens als ik een deel tegenkom van wie ik was kan ik weer zien en ervaren dat dat niet is wie ik ben. Het bleek dat ik mezelf niet kon vinden, ik kon slechts mezelf zijn, liefhebben wie ik was om zo te zien wie ik ben. Nu kan ik alleen nog mezelf zijn, zijn wie ik ben. En ik hou van mezelf.. Ik kies voor mezelf en voor mezelf zijn.. Nu blijk ik ineens veel groter te zijn dan ik dacht dat ik was, dacht dat ik ben.. Langzaam en in golven herinnerde ik me wie ik ben, kon het zien en ervaren.. Veel tegenslag gaf ik mezelf omdat ik niet kon geloven dat wie ik ben is wie ik ben en dat wie ik was niet is wie ik ben. Ik wilde graag zijn wie ik ben maar hield vast aan wie ik was en dat kon niet want als ik ben wie ik was kan ik niet zijn wie ik ben. “Hoe kan ik in hemelsnaam ontdekken wie ik ben?” Dacht ik. Niet wetend dat wie ik ben is wie ik altijd al was.. en meer. Zelfs wie ik zal zijn..
Zo komt het dat ik nu kan zijn wie ik ben.. en ik ben uniek.. dat ben ik altijd al geweest..
Net als jij..
